Wiersze o miłości
Tylko moja
To byÅ‚a tylko moja miÅ‚ość –
bogactwem uczuć zakwitała
stała się duszy mojej ogrodem
chociaż dla ciebie nie zaistniaÅ‚a –
zamieszkała w moim sercu
emocje uczuć w nim wyzwalaÅ‚a –
myśli słowa i nadzieje
wciąż innÄ… barwÄ… malowaÅ‚a –
opotła duszę jak dziki powój
i poraziła jak piorun drzewa
na skrzydłach wzniosła się tęsknoty
poszybowaÅ‚a w Å›wiat daleki –
czasem w marzeniach sennych siÄ™ jawi
by w moim sercu ślad pozostawić
autor: Helena Szymko/
Koszalin.
Nimfa
Twoje ciaÅ‚o – ciepÅ‚ym deszczem zroszone
oczy w porannym słońcu błyszczące
włosy oplatają delikatny owal twarzy
jesteÅ› jak wodna nimfa
która wyłoniła się z wody
młodzieńczą osobowością zachwycasz
z niewinnym uśmiechem dzecka
idziesz wprost przed siebie
spoglÄ…dajÄ…c na kwiaty
w przydomowych ogródkach
gdybyś choć przez chwilę
spojrzała tak na mnie
na wieczność zatrzymałbym
to spojrzenie w sobie
lecz ty – omijasz mnie bez sÅ‚owa
nie dostrzegasz spojrzenia pełnego zachwytu
tyle w tobie ciepła i tajemniczości
teraz wiem że tylko przyroda
i te piÄ™kne kwiaty – sÄ… obiektem
twojej największej miłości
autor : Helena Szymko/
Koszalin.
Zasiałam niepokój
Wtargnęłam jak burza –
w twoją prywatną przestrzeń
naruszyłam granice
niepokoju duszy –
zburzyłam wszystko
co spokojem było
a wraz z niepokojem
przywiodÅ‚am też miÅ‚ość –
czy będziesz zdolny
oprzeć się tej sile
namiętnym uczuciom
które ujÅ›cia nie majÄ… –
może to właśnie miłość
podejmie za nas decyzjÄ™
i nasze pragnienia
na zawsze siÄ™ zgrajÄ…
Tęsknota
Gdy siedze sama na oknie
i patrze jak caly swiat moknie
w mej glowie jedna jest mysl
ze tak daleko ode mnie moj mis
za oknem wodospady lez
zaden ptak juz nie spiewac chce
a ja siedze i nuce cichutko
mysle sobie ze plyne lodka
bo z mych lez juz tworzy sie rzeka
a czas nam tak predko ucieka
mysle kiedy znow cie zobacze
bo bez ciebie dosc czesto placze
tak tesko mi do Patryka
jego slowa sa jak muzyka
Pożądanie.
PragnÄ™ ciÄ™ zawsze,
wśród czterech pór roku.
Ciało przyciąga jak magnes
rozkosznym widokiem.
Dusza podnieca,
gdyż pełna jest uroku.
Połączmy pragnienia
wieczornym mrokiem.
Rozpalimy gwiazdy
drżącą namiętnie ekstazą.
Pozwól pocałunkami
odzyskać znów natchnienie.
Dłonie niech zachłannie
pieszczą i gładzą!
Jakże miłe jest wspólne
wśród pościeli
błądzenie!
Uwielbiam twój dotyk.
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
sÄ… balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadziejÄ…
że wszystko
jednak
ma jakiÅ›
sens