Ty jesteś jedynym dobrem i miłością tego świata,
którą potrafisz dzielić, bo miłością jesteś bogata.
Ty nauczyłaś nas jak walczyć z lękiem i ludzką wrogością
wypełniać życie nadzieją, optymizmem i wytrwałością.
Ty wiesz ile trudów rzucił nam świat pod nogi
a Ty dałaś siłę by walczyć, dałaś nam też odwagi.
To Ty jesteś naszym okrętem nadziei
co zawsze obok płynie i wątpliwości rozwieje.
Ty nam oddałaś z wiarą całą siebie
kochać Cię będę Matko tu na ziemi,
kochać też, gdy będziesz w niebie.
Jesteś wartością największą ludzkiego istnienia
Mamo, Matko, Mateczko – to zamiast Twojego imienia.

Dajesz mi kwiaty kochany- ja chwile wspaniałe dla Ciebie
dajesz mi miłość najdroższy- ja ciepło gorące od siebie
z wiosną mi dajesz kwiaty tęsknoty bzu pachnące
z małą kruszyną konwalią zerwaną na bliskiej łące.

Latem mi przynosisz bukiety róż czerwone
rzucone w płatkach pod nogi, w symbol miłości złożone.
W barwnej jesieni zbieram bukiety w życie wpisane
co różą w sercu od Ciebie i dla mnie podarowane.

Zimą otulona ciszą śnię u boku Twojego
z bukietem kwiatów na stole zebranych z roku całego,
bo miłość jest najważniejsza i Ty przed całym światem
a ja kochany dla Ciebie róży bezcennej kwiatem.

Z otwartych jeszcze marzeń szukam sposobu na siebie,
by wyrwać się splecionym warkoczem wzruszeń do Ciebie
myślę i planuję, wprowadzam w życie spojrzenie,
które drogę znacząc daje mi natchnienie.

Myślami jestem ponad wszystko, by wyrwać się z szarości obrazu
którego tłem jest życie i twarz bez makijażu.
Codzienność myśli pozwala czuwać nad serca ciszą,
gdy na skraju milczenia słowa już się nie słyszą.

Zatrzymuję spojrzenie zanurzone w Twojej nieobecności
do czasu, gdy powrócisz i znów radość zagości.
To mój sposób na przetrwanie, wciąż czekam zamyślona
z rozsypanej przestrzeni zbieram Ciebie- ja Twoja żona.

Wielkimi oczami ciemności wieczór w okna zagląda
gasnący dzień już pożegnał a teraz nocy wygląda.
Ogromem swojego sklepienia niebo ku nocy siÄ™ chyli
zalega tłumnie ulice, rozrasta w tej ciemnej chwili.

Czarna jak węgiel i chłodna noc opiekunem miłości
w ramionach par zakochanych jedno uczucie gości
serca wypełnia muzyka, preludium radości słodyczą
oczy wciąż rozpalone a usta szczęścia zdobyczą.

W miłosnym uścisku złączeni pary w sen zapadają,
by śnić sen najpiękniejszy, gdzie ludzie się kochają.
Lecące gwiazdy ciemności unoszą słowa szeptane,
by namiętności nie spłoszyć co w ciszy nocnej oddane.

I lecą miłosne uściski potokiem błysku do nieba
powrócą nocą gorącą, gdy zajdzie miłości potrzeba.
To barwy nocy miłosnej i barwy szczęścia ludzkiego
choć życie płynie jak woda Ty z nurtem kochaj miłego.