Cisza. Jestem sama. Jest ciemno
Korony drzew szumią nademną
Liście zwisają niczym szpony najgorszego koszmaru
Jestem sama. Zawsze tego chciałam. Już nie chcę takiego daru.
Marzyłam o lesie. Że będę w lesie. Sama .
I się spełniło. Jestem  w upiornym miejscu. Sama. Jak chciałam.
Cienie owijają się wokół mojej kostki.  Boję się , jeszcze nigdy się tak nie bałam
Ale jestem sama. Jest tak jak chciałam
Coś się do mnie podkrada. Nie mogę z siebie wydobyć słowa
To mi nie daje mi spokoju. Ratunku. To się przed moim wzrokiem chowa
Nagle trafia mnie w serce. Prosto w serce. Nie wiem dlaczego
Boli jak nigdy. Nie wiem co to jest. Nikt mi nie powie tego
Zagłębia się coraz bardziej, powodując coraz większe cierpienie.
To boli. Ja cierpię. Z jakiego powodu ja nie wiem.
Boję się , jeszcze nigdy się tak nie bałam
Ale jestem sama. Jest tak jak chciałam
To coś we mnie mieszka. To jest we mnie. W środku
Płacze. Łzy , niczym strumienie.
Brakuje tylko mostku.
Jakiegoś mostu , liny , czegoś co mi pomoże
Ja tego nie chcę. Chcę stąd iść.
Jesteś w stanie mi jakoś pomóc , Boże?
Zatapiam się w tym. Gubię się. To mnie przerasta
A do lasu , z każdą chwilą , nowy pęd , nowe drzewo , nowa roślina przyrasta
Boję się , jeszcze nigdy się tak nie bałam
Ale jestem sama. Jest tak jak chciałam
Nie wiem ile czasu tam spędziłam. Nie odczuwałam tego.
Cały czas próbowałam się pozbyć tego bólu. Niewyobrażalnego.
A gdy wreszcie mnie zostawił , gdy mnie opuścił , kiedy o mnie zapomniał.
Poczułam pustkę. Czystą pustkę.
Odchodząc nawet na mnie nie spojrzał
Minął jakiś czas , zanim zrozumiałam co to było
Wiecie już ? Ja do teraz nie wiedziałam . To była prawdziwa miłość