Wiersze o miłości
Kim jesteÅ›?
Kim jesteś, gdy byłeś za nocnej miłości parawanem
milczącym kochankiem, drżącym i zakochanym?
Kim jesteś?, że przy Tobie czułam słodki zapach nocy,
gdzie cienie tańczyły ponętnie, gdzie grzech miłością otoczył.
Kim jesteś?, że spotkały się nasze splątane ramiona
i jak w kąpieli miłosnej byłam Tobą otulona.
Jak we śnie wdychając zapach upojnego otoczenia
przytuliłeś mnie, kim jesteś?, czy to wytwór mojego marzenia?
Idę więc przez sen do Ciebie miłości drogami,
bo chcę być z Tobą we śnie,kimkolwiek jesteś- czasami.
Kim jesteś?. Znowu przytuliłeś mnie w milczeniu
kim jesteś?, już wiem! jesteś moją miłością w nocy cieniu.
Dzwonek
*Dzyń, Dzyń.*
– Kto tam ? PoszÅ‚am , odebraÅ‚am
Już, przy pierwszym słowie odrazu pokochałam
Zwieżałam się, godzinami,
On zawsze obiecywał -To będzie między nami
Sam od sekretów nie stronił
W mym sercu mnie gonił
I z każdą rozmową,myślą, wogóle całością
Za każdym razem ,doganiał wręcz z łatwością
Lubiliśmy rozmawiać, śmiać się, żartować
Chciałam go już w myśli na zawsze zachować
Lecz zawsze coś się kończy , nic nie trwa wiecznie,
Przez całe życie człowiekowi, nie może być bajecznie
Tak i to się skończyło
Z tą myślą, tak źle będzie się żyło
Nazywał mnie przyjaciółką, ja go przyjacielem
Czy czasem napisać to jest aż tak wielem?
Jaki to przyjaciel? Kiedy ciÄ™ nie wspiera?
Niestety serce ludzkie nigdy nie wybiera
Patrzę na telefon, czekam nieubłaganie
Czy dźwięk wiadomości kiedyś nastanie ?
Cisza, żadnego głosu, nawet oddychania
Po cóż oddychać , jak nie , ma kochania.
Pokój rozświetlony , niby kolorowy
Kiedy nań patrzę, dostaję bólu głowy ,
I w moim umyśle ta myśl się rozpiera
Czy razem z sercem , ciało też umiera?
Pseudo wiersz powstał z powodów emocjonalnych, lecz proszę nie utożsamiać z nim autora
randka w ciemno
Jak głupiec we mgle
goniłem miłość
zawsze była o krok
przede mnÄ…
szedłem za nią
ścieżką zawiłą
znalazłem tylko
bezdech i ciemność
kroczyłem ostrożnie
z sercem na dłoni
śpiewając cicho
pieśń pełną tęsknot
lecz ta nie chciała
nic słyszeć o nich
z nerwów i zimna
aż mną zatrzęsło
dalej nie idÄ™
niech błądzi sama
siÄ…dÄ™ w tym mroku
i wiersz napiszÄ™
taki tu spokój
posiedzÄ™ do rana
jeśli tu wróci
na pewno usłyszę
S.K
Dzwonek
*Dzyń, Dzyń.*
– Kto tam ? PoszÅ‚am , odebraÅ‚am
Już, przy pierwszym słowie odrazu pokochałam
Zwieżałam się, godzinami,
On zawsze obiecywał -To będzie między nami
Sam od sekretów nie stronił
W mym sercu mnie gonił
I z każdą rozmową,myślą, wogóle całością
Za każdym razem ,doganiał wręcz z łatwością
Lubiliśmy rozmawiać, śmiać się, żartować
Chciałam go już w myśli na zawsze zachować
Lecz zawsze coś się kończy , nic nie trwa wiecznie,
Przez całe życie człowiekowi, nie może być bajecznie
Tak i to się skończyło
Z tą myślą, tak źle będzie się żyło
Nazywał mnie przyjaciółką, ja go przyjacielem
Czy czasem napisać to jest aż tak wielem?
Jaki to przyjaciel? Kiedy ciÄ™ nie wspiera?
Niestety serce ludzkie nigdy nie wybiera
Patrzę na telefon, czekam nieubłaganie
Czy dźwięk wiadomości kiedyś nastanie ?
Cisza, żadnego głosu, nawet oddychania
Po cóż oddychać , jak nie , ma kochania.
Pokój rozświetlony , niby kolorowy
Kiedy nań patrzę, dostaję bólu głowy ,
I w moim umyśle ta myśl się rozpiera
Czy razem z sercem , ciało też umiera?
Pseudo wiersz powstał z powodów emocjonalnych, lecz proszę nie utożsamiać z nim autora
Czy ja Ciebie kocham?
Czy ja Ciebie kocham
albo tylko tak
przez twe dobre dłonie
przepływam jak wiatr?
Zakochana
Puszczam złe myśli na wiatr
Tylko przy tobie
Sensu nabiera mój świat
Poczułam to
Gdy tylko na ciebie spojrzałam
Poczułam to
Że się zakochałam
Bez ciebie mój świat w pustce tonie
A ja jestem jak zamknięta
W uczuć kokonie
Chcę zabrać cię do swego domu
I nie oddać już nikomu
Chcę tylko żebyś mnie szanował
I dobrze traktował